Według Krajowego planu na rzecz energii i klimatu na lata 2021-2030 do 2030 r. udziału OZE w finalnym zużyciu energii brutto ma wynieść 21-23 proc. Zgodnie z założeniami Polityki Ekonomicznej Polski 2040, udział wykorzystania węgla w skali kraju powinien nie przekroczyć 56 proc. do 2030 roku. Planuje się, że moc farm wiatrowych na morzu wyniesie ok. 5,9 GW w 2030 r., a 11 GW do 2040 r. Zakłada się również, że w 2033 r. wykorzystywana zacznie być energia jądrowa. Plan zakłada systematyczne powstanie 6 bloków o łącznej mocy 7,7 GW do 2045 r.
Odnawialne źródła energii to więcej niż słońce, wiatr i woda
Zgodnie z ustawą z dnia 20 lutego 2015 r. do odnawialnych źródeł energii należy:
- energia wiatru,
- energia promieniowania słonecznego,
- energia aerotermalna,
- energia geotermalna,
- energia hydrotermalna,
- hydroenergia,
- energia fal, prądów i pływów morskich,
- energia otrzymywana z biomasy, biogazu, biogazu rolniczego i biopłynów.
W Polsce ze względu na panujące warunki najpopularniejsza jest energia ze słońca, wody oraz wiatru.
Energia geotermalna powstaje dzięki wykorzystaniu ciepła podziemnych wód lub skał. W polskich warunkach możliwe jest korzystanie z energii do ogrzewania. Nie ma jednak możliwości generowania energii elektrycznej. Energia geotermalna nie rozwija się w Polsce znacząco ze względu na wysokie zasolenie krajowych wód podziemnych.
Do produkcji energii oraz jako paliwo do kotłów grzewczych wykorzystuje się także biomasę. Łączna moc elektrowni wynosi około 2 GW.
Wykorzystywanie OZE niesie za sobą korzyści nie tylko środowiskowe, ale również zdrowotne i ekonomiczne. Chociaż inwestycje wymagają dużych nakładów środków na początku, w perspektywie długoterminowej są bardziej opłacalne niż energia z paliw kopalnianych. Korzyści ekonomiczne wiążą się również z uniezależnieniem od importu paliw, a także ograniczeniem strat przesyłowych. Energia z odnawialnych źródeł pozwala na skuteczne magazynowanie. Pozytywnie wpływa również rozproszenie instalacji na terenie kraju.
3 niestandardowe źródła energii odnawialnej
Różnorodność warunków geograficznych na świecie sprawia, że w niektórych regionach możliwe jest czerpanie korzyści z niestandardowych źródeł energii odnawialnej.
1. Energia fal, prądów i pływów morskich
Energię można uzyskać wykorzystując przypływy i odpływy morza czy oceanu. Ujście rzeki z wysokimi brzegami pozwala zbudować zaporę – wody morskie wpływają w dolinę podczas przypływu i zostają wypuszczone przez turbiny w trakcie odpływu. Największa elektrownia działa we Francji przy ujściu rzeki La Rance do kanału La Manche. Sposób generowania energii wykorzystują również w Chinach, Rosji czy Kanadzie. Wadą rozwiązania jest wysoki koszt inwestycji. Badacze zwracają również uwagę, że budowa obiektu wiąże się ze zbyt duża ingerencją w naturalną równowagę środowiska.
2. Energia z magmy
Projekt realizowany na terenie Islandii. Do generowania energii wykorzystano gorąca magmę pochodząca z wygasłego wulkanu. Wykonano głęboki na około pięć kilometrów odwiert, który pozwolił dotrzeć do superkrytycznej cieczy niebędącej ani gazem, ani w pełni cieczą.
3. Energia z odpadów
W Polsce śmieci są wciąż niedocenianym zasobem w zakresie generowania energii. Tymczasem Szwedzi od lat wykorzystują odpady do produkcji energii ze spalania i biogazowi. Do np. budowy dróg wykorzystuje się żużel po spaleniu, a po odzyskaniu metanu w biogazowniach pojawia się możliwość przerobienia frakcji na nawozy.
