Zasady sprzedaży prądu wygenerowanego przez panele słoneczne reguluje Ustawa z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii, a także Ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne.
Kto może sprzedawać energię wygenerowaną przez fotowoltaikę?
Prąd wytworzony w ramach fotowoltaiki mogą sprzedawać prosumenci, czyli zarówno osoby fizyczne, jak i przedsiębiorstwa posiadające instalacje typu on-grid. Mikroelektrownia musi być podłączona do sieci, a warunki określa rozporządzenie Komisji (UE) 2016/631 z 14 kwietnia 2016 roku. Znaczenie ma również rodzaj instalacji biorąc pod uwagę generowaną moc. Wyróżnia się mikroinstalacje, które mają moc mniejszą niż 50 kW, małe instalacje wytwarzające do 1 MW oraz duże instalacje i farmy o mocy powyżej 1 MW. Małe systemy rozliczają się w inny sposób niż duże farmy fotowoltaiczne.
Indywidualny prosument decydując się na instalację może przede wszystkim obniżyć rachunki za prąd. Rozwój rynku sprawia, że budowa własnej instalacji nie wiąże się już z kosztem zaporowym dla wielu osób. Dużą zaletą są również rządowe programy wsparcia ułatwiające dostęp do korzystania z odnawialnych źródeł energii.
Farmy fotowoltaiczne cieszą się coraz większym zainteresowaniem inwestorów. Bezpieczny i zyskowny sposób na pomnażanie kapitału przez sprzedaż wygenerowanej energii. Flash Investment Group oferuje inwestycję poprzez nabycie 100% udziałów w spółce celowej z projektem i zagwarantowaną usługą generalnego wykonawstwa oraz zapewnioną umową sprzedaży energii (opcja „pod klucz”). Inwestor zyskuje aktywa generujące wysoki i przewidywalny dochód ze sprzedaży zielonej energii. Farmy działają na takiej samej zasadzie jak instalacje, ale na dużo większą skalę. Okres zwrotu to średnio 8-9 lat, a szacowany przychód roczny 600-800 tys. zł.
Fotowoltaika to przyszłość energetyki w Polsce i na świecie.
Jak sprzedawać energię ze słońca?
1 kwietnia 2022 roku weszły w życie nowe zasady dotyczące instalacji paneli fotowoltaicznych obejmujące nowych prosumentów. Ustawa o odnawialnych źródłach energii zlikwidowała system upustów zastępując go net-bilingiem.
System upustów pozwalał prosumentom na oddawanie nadwyżek energii wytwarzanej przez instalację fotowoltaiczną w ciągu dnia. Wieczorem, kiedy domowa instalacja nie produkowała nowej energii, właściciel mógł pobrać 70 – 80 proc. z wytworzonej energii, która trafiła do sieci energetycznej. Ilość energii możliwej do pobrania zależała od wielkości instalacji.
Net-biling to system opierający się na rozliczeniu wartości energii elektrycznej trafiającej do sieci (energii oddanej) oraz energii pobranej z sieci (energii zakupionej). Rozliczenie następuje na bazie ceny giełdowej określającej wartość energii. W praktyce polega to na tym, że prosumenci sprzedają nadwyżki wyprodukowanej energii oraz kupują energię po określonej cenie. Obecnie uwzględnia się średnią miesięczną cenę hurtową, ale w 2024 r. pod uwagę brana będzie cena godzinowa zgodna z taryfą.
Sprzedaż energii przez sprzedawcę zobowiązanego
Właściciele mikro oraz małych instalacji mogą sprzedawać prąd przez sprzedawcę zobowiązanego, którego wskazuje Prezes URE. Podmiot jest zobowiązany do zakupu, a wytwórca ma pewność, że energia zostanie kupiona, jeżeli zostaną spełnione określone warunki, np. prowadzenie działalności gospodarczej czy zawarcie umowy z OSD. W ciągu minimum 90 dni następujących po sobie musi zostać sprzedana cała energia wytworzona i wprowadzona do sieci.
Sprzedaż prądu w systemie aukcyjnym i w ramach umów PPA
Właściciele instalacji o różnej mocy mogą również skorzystać ze sprzedaży w ramach systemu aukcyjnego. Producenci energii składają oferty organizatorowi, czyli URE, który następnie wybiera atrakcyjne propozycje. Producent prądu z fotowoltaiki po wygraniu aukcji może otrzymywać ustaloną kwotę przez 15 lat musi jednak dostarczać co najmniej 85 proc. wskazanej ilości energii. Wytwarzanie nie może zacząć się później niż w ciągu 24 miesięcy po zakończeniu aukcji. Z systemu korzystają przede wszystkim farmy fotowoltaiczne.
Kolejny sposób na sprzedaż energii to umowy PPA (ang. Power Purchase Agreement) zawierane z dowolnymi podmiotami. Strony ustalają własne warunki.
